Nirut Jotilipikara

#ปลายแผ่นดิน ... #Plai Phaen Din ...

4/29/2020

กลอน 8


๏ แถลงปางกรุงเก่าเข้าตาร้าย  --ม่านขยายทางขยับทัพขยัน

ทั้งไพร่นายฝ่ายเราไม่เท่าทัน --มิอาจยันยืนสู้พบูเงย

ใกล้อยุธยาวสานกาลวิโยค --ถึงโฉลกจักล่มปากหล่มเผย

อาธิปัตย์ขัติยวงษ์จะลงเอย --ใครไม่เคยคิดเห็นถึงเช่นนั้น ฯ

๏ เมื่อพระยาตากสินผินหน้าสู้ --ฝ่ายศัตรูคักคึกศึกคับขัน

ข้างฝ่ายกรุงยุ่งเหยิงเชิงโรมรัน --มัวแต่บัญชาเลอะแฉะเฉอะชี้

จะรบสู้อยู่ด้วยก็ม้วยเปล่า --คงต้องเต้าตามเนื่องไปเมืองผี

ถ้าพร้อมกันบรรลัยใครจะมี --สืบเสรีนำน่าประชาไทย

จำจะหลีกปลีกลี้หาที่หลบ --คอยเมื่อพบโชคน่าจึ่งมาใหม่

มีความรู้คู่ตัวจะกลัวไย --คงจะได้โอกาสในชาตินี้ ฯ


ผละจากกรุง ๚

ดูการเขียนด้วยขนบปัจจุบัน

#ความพระสุบินนิมิต ... #Phra Su-bin Ni-mit ...

4/28/2020

คำทำนายฝันที่ 16

--การเขียนด้วยขนบเก่าดั้งเดิม


อนี่ง ‘ฝันว่า เนื้อสมัน นั้นไล่เสือ

พยัคฆ์เบื่อ เบือนหน้า เข้าป่าหาย’

จึงมีพุทธบรรหารประทานทาย

ว่าสานุศิษย์ทั้งหลายจะสู้ครู


จะหักหาญผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย

สำทับถ้อยขี่ข่มคารมขู่

ยกย่องกายหมายประกวดอวดอ้างรู้

จะลบหลู่สู่ธรรมด้วยคำพาล


สงฆ์ทรงศีล บริสุทธิ์ จะทรุดเศร้า

ผู้เป็นเจ้า หลีกสิ้น ทุกถิ่นฐาน

ซึ่งบพิตร นิมิตรสิบหกประการ

ไม่มีเหตุเพทพาลในพระองค์


จะได้แก่ โลกทั้งหลาย ในภายหน้า

จงจำไว้ วิจารณา อย่าลืมหลง

จะเสื่อมสูญ เมธี กวีวงศ์

และเผ่าพงศ์ประยูรตระกูลพราหมณ์


จะเฟื่องฟู แต่อยู่ชม นิยมหยาบ

แบกแต่บาป หาบนรก ยกเต็มหาม

อันกองกรรม ก็จะนำ สนองตาม

จดลงหนังสุนัขถามเมื่อยามตาย


พระไตรรัตน์จะวิบัติหม่นมัวหมอง

ไม่ผุดผ่องแผ้วผาดสะอาดฉาย

ศักราชคำรบนั้นสองพันปลาย

จะต้องคำพุทธทำนายไว้แน่เอยฯ


ดูการเขียนด้วยขนบปัจจุบัน

#ได้แก่มุกดา ... #Dai-kae Mukda ...

4/27/2020

ที่มาจาก อนิรุทธ

คำฉันท์ ๑๖


๏ รุ่งเรืองมุกดามาศโสรม   ชัชวาลย์คือโคม

ตระหลบตระเลิศธรณี

๏ เจ็ดชั้นย่อมรัตนรูจี    ใสสุทธิรัศมี

คือสุริยสับดจำรูญ

๏ แซงช่อเนืองนองนพศูล   รุ่งเรืองจรัสจรูญ

จำเริญจำรัสรังสี

๏ ปานปัทมกระหลับเนืองนี   รัชรัตนรูจี

รจิตรจองใจแมน

๏ สลึกขนนขนองขนอบแคลนแคลน   พื้นไรรายแหวน

วิโรจนดาษดำถมอ


ดูการเขียนด้วยขนบปัจจุบัน

#เดือนเด่นฟ้าพาหนาว ... #Duean Den Fa Pha Nao ...

4/26/2020

สุพรรณ โคลงนิราศ

บทที่ ๑ ๒ ๓


๏ เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า   ดาดาว

จรูญจรัดรัศมีพราว   พร่างพร้อย

ยามดึกนึกหนาวหนาว   เขนยแนบ แอบเอย

เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย   เยือกฟ้าพาหนาว ฯ

๏ มหานากฉวากวุ้ง   คุ้งคลอง

ชุ่มชื่นรื่นรุกขีสอง   ฝั่งน้ำ

คุกคิดมิศหมายครอง   สัจสวาดิ ขาดเอย

กล้าตกรกเรื้อซ้ำ   โศกทั้งหมางสมร ฯ

๏ ขอฝากซากสวาดิสร้อย   สุรธร

ไว้ที่ท่าสาคร   เขดนี้

ศาลาน่าวัดภร   พี่ฝาก มากเอย

ใครที่พี่เป็นผี้   พี่ให้อไภยเจริญ ฯ


ดูการเขียนด้วยขนบปัจจุบัน